انسان مثل هر مخلوق دیگری وجودش آمیخته از مرگ وزندگی است روزی به دنیا می آید وروزی می میرد ودر طول زیست دنیوی نیز از حیات مطلق برخوردار نیست بلکه چون حیات او محدود وآمیخته رنج ها ونقصان هاست به نوعی در ترکیب و آمیزش مرگ وزندگی به سر می برد و در رمضان ودرحال روزه داری مومن در ساعات طولانی بخش مهمی از دریچه حیات دنیوی را به روی خود می بندد ولذا به نوعی به استقبال نوعی از مرگ ونیستی خواسته ها  می رود واین موضوع چند لازمه ونتیجه وثمره مثبت دارد 

نخست این که دراین روند آدمی بخشی وگونه ای از نیستی ومرگ را آگاهانه می چشد ولذا ترس از مرگ ومقدمات آن مثل گرسنگی وتشنگی درانسان کم  می گردد واز ابهت مرگ در نظر مومن کاسته می شود والبته زمینه درک ساحات بالاتر حیات نیز برایش فراهم می گردد 

دوم این که مومن  با خوردن وآشامیدن طبق برنامه الهی ونه طبق خواسته نفسانی گوهر مرگ وزندگی را در اختیار می گیرد وبر حیات ومرگ دنیوی فائق می شود وبرتری می یابد

وبرای کسانی که به مراتب والاتر معرفت وقوف می یابند مفهوم وماهیت مرگ وزندگی روشن تر  می شود وآن این که مرگ وزندگی با اذن الهی رخ می دهد نه عوامل طبیعی مثل گرسنگی وتشنگی یا سیری وسیرابی همان که ابراهیم گفت :

وَالَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ 

و آنکه او طعامم مى  دهد و سیرابم مى  کند

وَالَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ 

و آنکه مرا مى  میراند سپس زنده ام مى  کند(شعراء/79،81) 

سوم این که انسان مومن با تجربه آگاهانه دو روی مرگ وحیات به حقیقت وگوهر وجودی خود بیشتر واقف می شود وواقعیت مرکب از مرگ وزندگی وهستی ونیستی  خودرا بهتر ادراک می کند به فطرت خود نزدیک می شود فطرتی که در شکاف مرگ وزندگی شکل گرفته است که اصل فطرت نیز به معنای نوعی شکاف است وپی می برد که وجود او از شکافی که دو طرف مرگ وزندگی دارد تشکیل شده است ولذا آرزو وهوس وتوهم جاودانگی دنیوی را کنترل کرده واز بین می برد 

توهم جاودانگی در بدو خلقت نیز دامن گیر حضرت آدم شد وشیطان با وعده جاوادنگی اورا به خوردن درخت منهی وسوسه نمود َ 

پس شیطان ، آن دو را وسوسه کرد تا آنچه از شرمگاه بدنشان بر آنان پوشیده بود نمایان کند ،  گفت : پروردگارتان شما را از این درخت نهی نکرده مگر از این جهت که مبادا دو فرشته گردید ، یا از جاودانان شوید .(اعراف /20) 

لذا روزه داری انسان را از این توهم بیرون می برد ومی آموزد که آدمی حیات حقیقی وغیر مخلوط به مرگ را در ساحتی فرای دنیا جستجو  کند